Ben;
hiç insan kaybetmedim…..!!
…
Asla;
sevmediğim birine,
seni seviyorum demedim…
Ya da asla birini severken karşılığını beklemedim…
Dostluğuma;
değer biçmedim,
sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim……
Sevdiysem;
sonuna kadar gittim,
bitirdiysem öldürse de hasreti,
geriye dönmedim…
Bazen;
çok kırıldım,
bazen belki de kırdım…
Ama hata insana mahsustur dedim…
Affettim,
af diledim…
Kimileri;
birden fazla kırdılar kalbimi….
ama ben onları yinede affettim…
Onlar belki beni saflıkla yargıladılar…
Belki de içten içe sinsice güldüler…
Ama asıl unuttukları şuydu;
Ben aldanmadım….!
Aldanan;
her zaman kendileri oldular,
ama bunu anlayamadılar…
Bir insan kaybının;
ne olduğu bilemedikleri için…
Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için…
Oysa ben hiç insan kaybetmedim…
Sadece;
zamanı geldiğinde
vazgeçmeyi bildim o kadar…
Can Yücel
