çocuktun sen, önyargıların yoktu, küçük hesapların yoktu.

her şeye mantıklı bir açıklaman vardı,

çünkü mantık aramadan çocukluk aklın vardı.

uçmana da izin verirlerdi, kanatların olduğunu sanırdın,

belki de bu yüzden melek derlerdi size.

düşünüyorum da, uçarak ne iyi etmişsin.

saf, temiz… bir o kadar renkli…çocuktun…

göğün annenin kucağındaki kadar yüksekte olduğunu bilirdin,

başın göğe değecek gibi düşünürdün, sarılırdın, ne iyi etmiştin.

uyruğunu, dinini, mezhebini, memleketini bilmediğin, öğrenmek istemediğin dostların vardı. barış içindeyken ne de güzelmişsin..

çocuktun sen, şarkıları anlardın, gerçekleri de…

görmezden gelirdin birçok şeyi, çocuktun oysa.

ama boşver, çocuktun sen…

Özgür Bacaksız