Bazen bir kötü için birçok iyiden vazgeçersin.
Bazen kötü sandığın, sana birşeyler öğretir sen bunu çözemezsin…
Bazen ödül sandığın şey cezadır ama bunu o anda göremezsin
Bazen ceza içinde bir ödül de vardır ki yasamadan bilemezsin..
Bazen alışkanlıkların ağır basar eskiyi özlersin
Bazen yeni birseyler içine doğru bir yolculugu başlatır ki yola çıkmadan bilemezsin..
Bazen kelebeğin güzelliğine kapılır peşinden gitmek istersin ama
Üç günlük ömrü için değer mi onu hesap edemezsin.
.
Bazen kendini kafeste bir kuş gibi hisseder uzaklara uçmak istersin.
Bazen uzaklar seni korkutur olduğun yere yığılıverirsin.
.
Bazen yalnız kalmaktan korkar,eşi dostu başına toplarsın.
Bazen de çalan telefonları, vurulan kapıları duymazlıktan gelir keyifle kahveni yudumlarsın..
Bazen kendini hiçbir yere ait hissetmezsin.
Hiç bir şehre,
Hiç bir eve,
Hiç bir gönüle
Bazen sadece gitmek istersin.
Ama işte o var ya “ama” işte…
İnan Durak Taş
